Een iets minder voor de hand liggende blogpost dan je van ons gewend bent misschien, maar het is denk ik wel een belangrijke! Hoewel we natuurlijk vaak genoeg praten over 'experiences, not things', komt ons consumptiepatroon eigenlijk vrij weinig aan bod. En dat terwijl we sinds onze zero waste lifestyle helemaal anders zijn gaan consumeren. Of moet ik zeggen consuminderen? 

In dit artikel voor SDG Nederland beschreef ik (J) al uitgebreid wat de impact van de huidige  consumptiepatronen op de Duurzame Ontwikkelingsdoelen is. Een korte samenvatting voor als je geen tijd of zin hebt om het te lezen: de impact is enorm en moet worden verminderd. Er zijn  zelfs internationale afspraken over gemaakt. Maar hoe doe je dat eigenlijk, consuminderen? En moet je meteen helemaal minimalist worden? 

Minimalisme als holy grail?

Wanneer ik (J) voorzichtig zeg dat ik minimalist wil worden word ik door al mijn vrienden en familieleden, inclusief huisgenoot Nicky en vriendlief Joeri, keihard uitgelachen. Niet aardig natuurlijk, maar wel logisch: ik hou gewoon van leuke accessoires in huis, een garderobe waarin ik iets te kiezen heb en twintig verschillende kruiden in mijn keuken. Hoewel ik vaak genoeg wegdroom bij hardcore minimalisten op YouTube (of bij de documentaire Minimalism), weet ik ook wel dat een kaal en galmend huis (is dat je weleens opgevallen bij hometours van YouTubers?) me niet gelukkig maakt. Maar inmiddels weet ik ook dat het tegenovergestelde ook niet meer voor mij geldt. 

Niet caren is heerlijk!

Laatst vertelde Nicky over een collega die vol trots haar nieuwste gadget kwam laten zien. Het deed Nicky he-le-maal niks. Dat is niet omdat ze niet into elektronica is, maar omdat het gewoon het zoveelste nieuwste snufje was. Een item dat iedereen wil hebben, maar na een paar maanden weer in de kast wegstopt. We beseften tijdens dat gesprek dat we eigenlijk, mede dankzij onze volle agenda's maar dat terzijde, al maanden niet geshopt hadden. We realiseerden ons ook dat we helemaal niet meer de behoefte voelen om spullen te kopen om het kopen. Natuurlijk hadden we wel eens een vintage shirtje mee naar huis genomen of een nieuwe mason jar besteld, maar echt 'shoppen voor het shoppen' hadden we al heel lang niet meer gedaan. En weet je wat zo grappig was? We vonden het allebei héérlijk! 

Vervuiling is verslavend

Een dagje door een winkelstraat lopen en van keten naar keten rennen is niet alleen heel vervuilend (wist je dat spullen op nummer 1 van top-10 milieubelasting van CE Delft staan?), maar ook gewoon heel stressvol. Al die keuzes de je moet maken: in welke kleur wil je dat product, is dit écht de allerbeste telefoon die er is, moet ik kijken of het ergens anders goedkoper is en ga maar door. En al die onzekerheid: hebben ze het shirtje dat je online had gezien niet in jouw maat? Dan moet je naar de andere vestiging rennen, hopen dat het enigszins past zoals je in gedachten had en vervolgens snel naar de volgende winkel rennen om andere spullen te verzamelen. Zonder een kofferbak vol tassen is je shopdag niet geslaagd. Onderzoeken uit 2014 laten zien dat gemiddeld 6% van de vrouwen koopverslaafd is: ze kunnen zich niet verzetten tegen de drang om iets te kopen (het maakt niet uit wát), terwijl ze direct na de aankoop wel meteen last hebben van een schuldgevoel. En dat allemaal voor een oppervlakkig en kortstondig enthousiasme. Die 'shopping rush' of 'buyer's high' is zo weer over, maar dan zit je nog wel met al die spullen die je achteraf gezien vaak toch niet zo fantastisch vindt. Zonde!

Kopen we dan niks meer? 

Wij zijn dat, sinds we de 5R's van zero waste aanhouden, totaal niet meer gewend. Sterker nog; we kunnen maanden zonder winkelstraat en zijn nooit meer in de grote ketens in de hoofdstraat te vinden (tenzij we met vrienden zijn). En toch missen we niks. We hebben dat enthousiaste gevoel niet meer als we door een fast fashion winkel lopen, maar we krijgen er een véél beter en gelukkiger gevoel voor terug als we een keer een vintage pareltje of verantwoord en duurzaam item tegenkomen. Daar moet je geluk bij hebben én je moet er wat meer moeite voor doen. Het is daarom zeldzamer en dat maakt het juist weer belangrijker en zorgt er uiteindelijk voor dat je er veel gelukkiger mee bent. Heerlijk toch?

Hoe sta jij tegenover spullen? Consuminder je ook?